HIBISCUS

 

NATURE AT ITS BRILLIANT BEST

Hibiscus Flower

April Flower.

 

Avalanche of flowers

Amidst an avalanche of flowers

And dark green 

 An explosion of colours

In a dress 

That suits her best

She tells me 

It's ten years

Since a dear one 

Had gifted it

Though it looks 

Brand new 

To

Me

 

ICONIC BRIDGE AT PUTRAJAYA MALAYSIA

ICONIC BRIDGE AT PUTRAJAYA MALAYSIA

FAVOURITE LOCATION FOR  HINDI, TAMIL, TELUGU MOVIES

 

Write the story you want to read / Become a good writer/ / Writer Chandramathi

 The Principal of KUT Seminary, Kannammoola, Trivandrum, knew Lila and the well known writer Chandramathi were good friends. They were classmates for MA English at the Women's College, Trivandrum. The writer was Kumari Chandrika at that time. She was absorbed by the All Saints College, Trivandrum after her post graduation. Later she became Ms.Chandrika Balan and Prof.Dr. Chandrika.

The Principal had a policy of inviting all time greats to address the sudents of the KUT Seminary.

He requested Lila to help out by extending  his invitation to the famed writer on his behalf.

Lila wrote to her friends after sitting through the entire session:

"Today, 22.7.22, I had the great privilege and fortune to listen to our own Chandrika at the  KUT Seminary, Kannammoola, Trivandrum. She was in her full elements. The capacity audience heard her in rapt attention. They clapped at the conclusion for several minutes.

"I was indeed happy for her. It was a mind boggling, explosive discourse that went on for more than an hour.

The range, the depth, the vocabulary and the references were purely out of the world. I had to Google when she mentioned 'Staccato.' No wonder she's a force to reckon with.  She drew from her experiences, struggles, successes and  the self induced breaks in her creative life."

"The icing was the closure."

"At the end, to a query how to become a good writer, she had responded,"

 "Write the story you want to read."

Fools rush in

 Fools rush in where angels fear to tread

A quote that has stayed with me from age twenty one  or twenty two.

A Mills and Boon type novel probably. 

It was at the beginning or the end, I am unable to recollect. 

Felt it made sense

SNAKEBITE AT U C COLLEGE ALWAYE

 I am travelling  back in my life.

I was at UCCollege, Alwaye that is now Aluva.  It was 1967-68. Skinner Hostel. Prof.Dr.VKAlexander, the well known Psychiatrist,  was the Hostel Warden. 

It was a Saturday. Together with two, three friends I had gone to the town to watch a movie. 

Alwaye was still a small place. Kochi City had not yet engulfed it.  

As we were returning, it was around 6.30 pm, we were hurrying towards the mess taking the footpath adjacent to the Hostel for the dinner. Mess would close by  7 pm. 

I felt something biting me. I shared it with the friends. They at once led me to the mess hall. Made me sit on a bench and put the feet up. There were two marks like pinpricks. Blood was oozing out from the wounds. 

The campus had snakes in addition to the human population. Many of them were poisonous.

Though no one saw a snake - it was dark - the indications were it was, snakebite.

Someone made an incision with a blade and squeezed out the blood. Much before that a tourniquet had been tied above the ankle.

The Warden came. He took me to a Hospital at Alwaye.

They injected anti snake venom.

I spent the night at the Hospital. Some friends stayed with me. I was discharged the next day.

No harm done

NO SECOND CHANCE

 You never get a second chance

 to make a first impression

FLOWERS AT KUT SEMINARY KANNAMMOOLA RESEMBLE FLOWERS ON THE MEDIAN AT PUTRAJAYA MALAYSIA

 PUTRAJAYA MALAYSIA// FLOWERS ON THE MEDIAN AND FLOWERS AT KUT SEMINARY KANNAMMOOLA TRIVANDRUM 

KUT SEMINARY

 

MEDIAN AT PUTRAJAYA MALAYSIA

HISTORY OF THE BANK OF COCHIN LTD

Kumbalam Chacko writes  the history of 

THE BANK OF COHIN LTD

I had joined The Bank of Cochin Ltd as  an  Executive Trainee 

on 16 September 1975. Amalgamation  in  1985 took  me to 

 State Bank of India.

The Bank of Cochin Ltd was a good bank. They took good care of us.

It is an integral part of our being. We can never forget it.

*THE BANK OF COCHIN LTD* 

             *Established 1928* 

പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളെ,
 ഈ ഫോട്ടോകൾക്ക് താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ചരിത്രത്തിലൂടെ ഒന്ന് കണ്ണോടിക്കണമെന്ന് വിനയപുരസ്കരം അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു.
1. 1928 ൽ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ പിറന്ന ഭവനം.
2. 1985 ൽ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനിൽ മൊറൊട്ടോറിയം ഏർപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ ബാങ്കിന്റെ ആസ്ഥാന മന്ദിരം.
 കുമ്പളം ചാക്കോ.

BROADWAY ERNAKULAM

SHANMUGHAM ROAD

HISTORY OF THE BANK OF COCHIN LTD

             

 1982 മുതൽ മൂന്നുവർഷക്കാലം കേരളത്തിലെ പ്രശസ്ത ബാങ്ക് ആയ  ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനിൽ ( ബ്രോഡ് വേ ശാഖയിൽ)ജോലി  ചെയ്യുവാനുള്ള മഹാഭാഗ്യം ലഭിച്ച ഒരു വ്യക്തി എന്ന നിലയിൽ, ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ എന്ന മഹത് സ്ഥാപനം നിലച്ചിട്ട് 40 വർഷങ്ങൾ പൂർത്തീകരിക്കുന്ന ഈ വേളയിൽ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ചരിത്രവും, ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ പടുത്തുയർത്താൻ ശ്രമിച്ച് പരലോകത്തിലെത്തിയവരെയും  അനുസ്മരിക്കാൻ ഈ ചരിത്ര ലേഖനത്തിലൂടെ ഞാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്.  ഈ മഹത് സ്ഥാപനത്തിൽ എനിക്ക് ജോലി നേടിത്തരുവാൻ ശുപാർശ ചെയ്ത മുൻ ഡയറക്ടർ Dr. A. K. Chacko, ബ്രോഡ് വേ ബ്രാഞ്ചിലെ മാനേജർ ആയിരുന്ന ശ്രീ. K. M. Cherian എന്നിവരുടെ ഓർമ്മകൾക്കു മുമ്പിൽ എന്റെ ശിരസ്സ് നമിക്കുന്നു.

ഈ സ്ഥാപനത്തിന്റെ തുടക്കം മുതൽ പ്രവർത്തിച്ച് മരിച്ചുപോയ എല്ലാവർക്കും വേണ്ടി ഈ അവസരത്തിൽ പ്രത്യേകം പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു. ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനിൽ ജോലി ചെയ്ത് -ഇന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ബഹുമാന്യരായ എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കൾക്കും, ഇതു വായിക്കുന്ന എല്ലാ വായനക്കാർക്കും മുമ്പാകെ  ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ഈ ചരിത്രപരരേഖ സദയം സമർപ്പിക്കുന്നു. ഒരുപക്ഷേ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ മൊറോട്ടോറിയത്തിനുശേഷം ആദ്യമായി എഴുതപ്പെടുന്ന ഒരു ചരിത്രരേഖ ആയിരിക്കാം ഇത്.

 എന്നിൽ കൂടുതൽ കഴിവുകളുള്ളവരും, അറിവുള്ളവരും ഇതിനെ ആധാരമാക്കി കൂടുതൽ ആധികാരിക  വിവരണങ്ങളോടെ, വിവിധ ഭാഷകളിൽ ബാങ്കിന്റെ  ചരിത്രരേഖകൾ എഴുതുവാൻ സാധിക്കട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.കുറെ നാളുകളായി ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ചരിത്രം  എഴുതണം എന്ന ചിന്ത ഞാൻ മനസ്സിൽ കൊണ്ടുനടക്കുന്നു. 1985 നു ശേഷം ജനിച്ചവർക്കും, കേരളത്തിന്റെയും പ്രത്യേകിച്ച് കൊച്ചിയുടെയും ബാങ്ക് ആയിരുന്നു  കൊച്ചിൻ ബാങ്കിന്റെ ഈ വിവരണം ഉപകാരപ്പെടണം എന്നൊരാഗ്രഹം കൂടി ഇതിനു പിന്നിലുണ്ട്.

05.07.2025, ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനിലെ ജീവനക്കാരനും, ബാങ്കിനെ ഉന്നതിയിലേക്ക് നയിച്ച യശ:ശരീരനായ K. M. തരിയൻ സാറിന്റെ ബന്ധവുമായ വിനോദ് ജോസഫിന്റെ മകളുടെ വിവാഹ നിശ്ചയദിനം. ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഞാനുമുണ്ടായിരുന്നു.  ഇടപ്പള്ളി തോപ്പിൽ പള്ളിയുടെ പാരിഷ് ഹാളിൽ പഴയ കുറച്ച് സുഹൃത്തുക്കളെ കാണുവാനും, ക്ഷേമ അന്വേഷണങ്ങൾ നടത്തുവാനും സാധിച്ചു.  ആ തിരക്കിൽ ഞാനൊരു വ്യക്തിയുമായി നയനങ്ങൾ വഴി ഓർമ്മ പുതുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. രണ്ടുപേർക്കും മനസ്സിലായില്ല. ഞങ്ങളുട കണ്ണുകൾ അങ്ങനെ ഉടക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്ത് എന്ന് ചോദിച്ചു. എവിടെയോ കണ്ടു പരിചയം ഉള്ളതുപോലെ. അദ്ദേഹം മറുപടി പറഞ്ഞു, ഞാൻ വിനോദിന്റെ കസിനാണ്.പിന്നെ എനിക്ക് ചിന്തിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. ആ വ്യക്തി K. M. തരിയൻ സാറിന്റെ മകൻ മനോജ് ആയിരുന്നു. തരിയൻ സാറിന്റെ ഭാര്യ മേരിക്കുട്ടി പെങ്ങളുമായി സ്റ്റേറ്റ് ബാങ്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ എറണാകുളം ശാഖയിൽ ഒന്നിച്ച് ജോലി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ആ സമയത്താണ് മനോജിനെ പരിചയം. സംഭാഷണത്തിനിടയിൽ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ എന്തെങ്കിലും ചരിത്രമോ, ചരിത്രരേഖകളോ കിട്ടാൻ വല്ല വഴിയുണ്ടോ എന്ന് മനോജ് എന്നോട് ചോദിച്ചു.

 ഞാൻ പറഞ്ഞു, കുറച്ച് പേപ്പർ ന്യൂസുകളും,മറ്റും കൈയിലുണ്ട്. അത് വെച്ച്  ബാങ്കിന്റെ  ചരിത്രമെഴുതാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് കേട്ട് കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ശ്രീ. ജോസഫ് പാലക്കൽ എന്നെ പിന്താങ്ങി  പറഞ്ഞു. ഇവൻ നന്നായിട്ട് എഴുതാറുണ്ട്, ഇവനത് ചെയ്തുകൊള്ളും. ആ സപ്പോർട്ട്  പെട്ടെന്ന് ഇത് എഴുതി പൂർത്തിയാക്കാൻ  എനിക്ക് ഉത്തേജനം നൽകി. കാലയവനികയിൽ മറഞ്ഞ എന്റെ ഭാര്യപിതാവും, മുൻ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ ജീവനക്കാരനും ആയിരുന്ന ഒ. പി. സ്റ്റീഫൻ അവറുകൾ ഭദ്രമായി സൂക്ഷിച്ചിരുന്നതും, എന്നാൽ ഇപ്പോൾ കാലപ്പഴക്കത്താൽ ജീർണിച്ചതുമായ  കുറച്ച് പേപ്പർ റിപ്പോർട്ടുകൾ എല്ലാം പെറുക്കി കൂട്ടി ഇതിനുള്ള ശ്രമം ആരംഭിച്ചു.

 ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ഉത്ഭവ ചരിത്രം 

 1928 -ൽ കൊച്ചി രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനവും, കേരളത്തിന്റെ വ്യവസായിക കേന്ദ്രവും, കൊച്ചി തുറമുഖത്തിന്റെ ഗേറ്റ് വേയുമായ എറണാകുളം പട്ടണത്തിൽ കൊച്ചി കേന്ദ്രീകരിച്ച്  സ്വകാര്യ മേഖലയിൽ ഒരു ബാങ്കിംഗ് സ്ഥാപനം വിഭാവനം ചെയ്തുകൊണ്ട് സുഭഗ സ്മരണാർത്ഥനായ  ശ്രീ. പി.ജെ.മാത്തൻ( കുമ്പളത്തിന്റെ അഭിമാനമായ പോളപ്പറമ്പിൽ മാത്തൻ വക്കീൽ ) അദ്ദേഹത്തോട് ആത്മാർത്ഥമായി സഹകരിച്ചുകൊണ്ട് ഈ ബാങ്കിംഗ് സ്ഥാപനത്തെ താലോലിച്ചു വളർത്തിയ കൊച്ചി ഹൈക്കോടതി ജഡ്ജി വി.ഡി.ഔസേപ്പ്, ശ്രീമാന്മാർ.പോൾ മാമ്പിള്ളി, റാവു സാഹിബ്, സിജെ മാത്യു, വ്യവസായ പ്രമുഖനായിരുന്ന പീറ്റര്‍ വളവി, പുതുകാര്യ പ്രസക്തനായിരുന്ന ശ്രീ.കുരുവിള കട്ടിക്കാരൻ, മുൻസിപ്പൽ കൗൺസിലർ ആയിരുന്ന സി.ജെ. ജേക്കബ്, കത്തോലിക്ക സമുദായത്തിന്റെ മുന്നണി നേതാവായിരുന്ന ഷെവലിയാർ തരിയതു കുഞ്ഞിത്തൊമ്മൻ തുടങ്ങിയവരുടെ പേരുകൾ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ തങ്ക ലിപികളിൽ ആലേഖനം ചെയ്യപ്പെടേണ്ടവയാണ്.

അതുപോലെ അവിസ്മരണാർഹരായ വ്യക്തികളിൽ ഒരാളാണ് ഈ ബാങ്കിംഗ് സ്ഥാപനത്തെ സ്വന്തം എന്നപോലെ കരുതി സമുദായ പ്രമുഖരുടെ മുമ്പാകെ അവതരിപ്പിച്ച് അവരുടെ സമ്പൂർണ്ണ പിന്തുണ സമാർജിച്ചു പ്രധാനം ചെയ്ത എറണാകുളം ആർച്ച് ബിഷപ്പ് മോസ്റ്റ്. റവ. ഡോക്ടർ അഗസ്റ്റിൻ കണ്ടത്തിൽ തിരുമേനി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ധാർമിക പിന്തുണയായിരുന്നു കേരളത്തിലെ ക്രൈസ്തവ സ്ഥാപനങ്ങളുടെയും, വ്യക്തികളുടെയും വിശ്വാസ സഹകരണങ്ങൾ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന് സംലബ്ധമാകാൻ സഹായിച്ചത്. പ്രാരംഭ കാല പ്രവർത്തകർ ഇദ്ദേഹത്തെ രക്ഷാധികാരിയായി തിരഞ്ഞെടുത്തു.രക്ഷാധികാരിയും, ഡയറക്ടർമാരും കൂടി രൂപംകൊടുത്ത ഈ ബാങ്കിംഗ് സ്ഥാപനത്തിന്റെ ദൈനംദിന പ്രവർത്തനം കാര്യക്ഷമമായി നടത്തിയിരുന്നതും അതിന്റെ വളർച്ച സുഗമമാക്കിയിരുന്നതും ബാങ്കിന്റെ ചീഫ് എക്സിക്യൂട്ടീവ് എന്ന നിലയിൽ ദീർഘകാലം സേവനം ചെയ്ത ശ്രീ. പി. ജെ. സിറിയക്  പുത്തരിക്കൽ ആയിരുന്നു.

 ഗവൺമെന്റ് നടത്തുന്നതോ, വിദേശികൾ നടത്തുന്നതോ ആയ ബാങ്കിംഗ് സ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് അല്ലാതെ ഫോറിൻ എക്സ്ചേഞ്ച് അനുവദിക്കാതിരുന്ന കാലഘട്ടത്തിൽ ശ്രീ. പി. ജെ. സിറിയക്കിന്റെ ചതുരവും,വിദഗ്ധവുമായ നേതൃത്വം ഒന്നു കൊണ്ടാണ് 1929 മുതൽ തന്നെ  വിദേശ നാണ്യ വിനിമയത്തിനുള്ള ലൈസൻസ് കരസ്ഥമാക്കാൻ സാധിച്ചു. ഈ ലൈസൻസ് ലഭിച്ച പ്രഥമ ബാങ്ക് ആണ് ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ. ഇതേത്തുടർന്ന് ബാങ്കിന്റെ പുരോഗതി അസൂയ വഹാമായിരുന്നു.

വിമാനവും, കപ്പലും, തീവണ്ടിയും, ബസ്സും, ബോട്ടും, വഞ്ചിയും എല്ലാ വാഹന സൗകര്യങ്ങളും തൊട്ടുമുറ്റത്തുള്ള ലോകത്തിലെ അപൂർവ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒന്നായ വില്ലിങ്ടൺ ഐലൻഡിൽ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ പ്രഥമ ശാഖ 1940 ൽ സ്വന്തം  കെട്ടിടത്തിൽ ആരംഭിച്ചു. 1862 ൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ സ്ഥാപിച്ച പ്രസിഡൻസി ബാങ്ക്- 1921ൽ ഇംപീരിയൽ ബാങ്ക് ആയി തൊട്ടു പടിഞ്ഞാറേക്കരയായ ഫോർട്ട് കൊച്ചിയിൽ നമ്മുടെ ഈ കൊച്ചു ബാങ്കിനെ നോക്കി സ്ഥിതിചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

 ഡയറക്ടർമാരുടെ ദീർഘദൃഷ്ടിയും, തൊഴിലാളികളുടെ നിസ്വാർത്ഥമായ അർപ്പണബോധവും, വിശ്വസ്തതയും,അതേ അളവിൽ തന്നെ ഇടപാടുകാരുടെയും,  അഭ്യുദായകാംക്ഷികളുടെയും ഹൃദയംഗമമായ സഹകരണവും- ബാങ്കിന്റെ അനുശ്രിതമായ വളർച്ചയെ  ത്വരിതപ്പെടുത്തി.1944 ൽ മാർക്കറ്റ് റോഡിലെ കുടിലിൽനിന്ന് വ്യവസായ കേന്ദ്രമായ ബ്രോഡ് വേയുടെ ഹൃദയഭാഗത്ത്  അന്നത്തെ കായലിനോട് ചേർന്ന് ദിവാൻ ആർ.കെ.ഷണ്മുഖം ചെട്ടി അനുവദിച്ചു നൽകിയ സ്ഥലത്ത് കൊട്ടാര സദൃശ്യമായ ബിൽഡിംഗ് പണിത് ബാങ്കിന്റെ പ്രവർത്തനം അതിലേക്ക് മാറ്റി. ദീർഘകാലം ഹെഡ് ഓഫീസും, ബ്രോഡ് വേ  ബ്രാഞ്ചും ഒരുമിച്ചു ഇവിടെ പ്രവർത്തിച്ചു.  

1955 -60 കാലഘട്ടം കേരളത്തിലെ സ്വകാര്യ ബാങ്കിംഗ് സ്ഥാപനങ്ങൾ ഭയചകിതരായി കഴിഞ്ഞ കാലമായിരുന്നു. സർ സി. പി.രാമസ്വാമി അയ്യർ   തിരുവിതാംകൂർ ദിവാൻ ആയിരുന്ന കാലത്ത് ചില പ്രൈവറ്റ് ബാങ്കുകൾ തകരുകയോ, തകർക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്ത കാര്യം ഈ ഘട്ടത്തിൽ സ്മരണീയമാണ്. 1960ൽ പ്രശസ്തമായ പാലാ സെൻട്രൽ ബാങ്ക് ഉൾപ്പെടെ ചില പടുകൂറ്റൻ  ബാങ്കിംഗ്  സ്ഥാപനങ്ങൾ ലിക്യുഡേറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുകയും, പല ചെറുകിട ബാങ്കുകൾ അമാൽഗമേറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോൾ സ്വകാര്യ ബാങ്കുകളിൽ ആത്മവിശ്വാസവും ആ ബാങ്കുകളിൽ ജനങ്ങൾക്കുള്ള ബോധ്യവും നഷ്ടപ്പെട്ടു.

 മഹാ മരങ്ങൾ മറിഞ്ഞുവീഴുന്ന കൊടുങ്കാറ്റിൽ എങ്ങനെ ഒരു ചെറു മരം ശാഖകൾ വിടർത്തി ഉയർന്നുനിൽക്കും എന്ന് ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനെ നോക്കി പലരും ചോദിച്ചു പോയി. എന്നാൽ അത്തരം ചോദ്യങ്ങളും സംശയങ്ങളും അസ്ഥാനത്താണെന്ന് പൊതുജനങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ കരുത്തുറ്റ സാരഥികൾക്കും,കഴിവുറ്റ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാർക്കും സാധിച്ചു എന്നത് അത്ര നിസ്സാരമായി കരുതാവുന്ന കാര്യമല്ല. ആ  പ്രക്ഷുബ്ധമായ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ അമരക്കാരൻ ആയിരുന്ന ശ്രീമാൻ. പി. ജെ. സിറിയക്  സർവധാ അനുമോദനാർഹനാണ്.ബാങ്കിന്റെ അനുക്രമമായ വികസനം കൂടുതൽ ശക്തിയാർജിക്കുന്നത് 1959 നു ശേഷമാണ്. തുടർന്നുള്ള കുറച്ചു വർഷത്തിനുള്ളിൽ ബാങ്കിന്റെ ശാഖകളുടെ എണ്ണം ഗണ്യമായ തോതിൽ വർദ്ധിച്ചു. മറ്റു ബാങ്കുകളെ അമ്പരപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ബാങ്കിംഗ് വ്യവസായത്തിൽ കൊച്ചിൻ ബാങ്ക് തല ഉയർത്തി നിന്നു.

 1961 ൽ നയതന്ത്രജ്ഞനും, അനുഭവസമ്പന്നമായ ശ്രീമാൻ. കെ.എം.തരിയൻ(B.com, A. C. A)അവറുകൾ ബാങ്കിന്റെ ചെയർമാൻ സ്ഥാനത്തേക്ക് ആരോഹണം ചെയ്തതോടെയാണ് ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ വെന്നിക്കൊടി പാറിച്ചു കൊണ്ടുള്ള അതിന്റെ ജൈത്രയാത്ര തുടരുന്നത്.1961 നും 1976 നും മധ്യ ഒന്നര ദശാബ്തകാലം കൊണ്ട് കേരളത്തിന് അകത്തും,പുറത്തുമായി ബാങ്ക് 57 പുതിയ ബ്രാഞ്ചുകൾ തുറന്നു. ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ആരോഗ്യകരമായ വളർച്ച കണ്ട് മനംകുളിർത്ത റിസർവ് ബാങ്കിന് ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനെ ഷെഡ്യൂൾ ബാങ്ക് ആക്കി ഉയർത്താൻ തീരുമാനിച്ചു. 1977 ൽ ഷെഡ്യൂൾ ബാങ്ക് ആയ വർഷം 19 പുതിയ ബ്രാഞ്ചുകൾ തുറക്കാൻ സാധിച്ചു.

 1978 ഗോൾഡൻ ജൂബിലി വർഷം. 

ഒരു വർഷം നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന വിവിധ പരിപാടികൾ ആസൂത്രണം ചെയ്തുകൊണ്ട് ജൂബിലി വർഷത്തിന് ചെയർമാൻ കെ.എം. തരിയൻ അവറു കൾ ഭദ്രദീപം തെളിയിച്ച് തുടക്കം കുറിച്ചു. ജൂബിലി വർഷത്തിന്റെ ഓർമ്മ എന്നും നിലനിൽക്കുവാൻ കടലിന്റെ ആരവത്തെ നെഞ്ചിലേറ്റിയ കായലിനോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന ഷണ്മുഖം റോഡിൽ  ബാങ്കിന്റെ ആസ്ഥാനമന്ദിരത്തിന് ശിലാസ്ഥാപനം നടത്തി.

1978- ആഗസ്റ്റ് മാസം ആറാം തീയതി. 

ബാങ്ക് ഓഫ്  കൊച്ചിനെ അപകടങ്ങൾ കടത്തി മുൻനിര ബാങ്ക് ആയി വളർത്തിയ കുശാഗ്ര ബുദ്ധിയുടെ ഉടമ, ചെയർമാൻ ശ്രീ.കെ. എം.തരിയൻ- താൻ തുടങ്ങിവച്ച പരിപാടികൾക്ക് സമാപനം കുറിക്കാൻ കാത്തുനിൽക്കാതെ  ആകസ്മികമായ വേർപാടിലൂടെ - ആ ദീപം  അണഞ്ഞു. തുടർന്ന് പ്രൊഫസർ. എം.വി. വർഗീസ് അവറുകൾ  തേരോടിക്കാൻ  ആക്ടിംഗ് ചെയർമാനായി ചുമതലയേറ്റു. 

 സുവർണ്ണ ജൂബിലി ആഘോഷങ്ങൾ 

ശ്രീ. എം. വി. വർഗീസിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ 1979 ഫെബ്രുവരി 11 ഞായറാഴ്ച വൈകുന്നേരം 4.30ന് എറണാകുളം ടൗൺ ഹാളിൽ വച്ച് സുവർണ്ണ ജൂബിലി ആഘോഷം കൊണ്ടാടി. ബഹു. കേരള ഗവർണർ ആയിരുന് ശ്രീമതി ജ്യോതി വെങ്കിടാചലം ആഘോഷ പരിപാടികൾ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു. ഈ മഹാ സമ്മേളനത്തിന് അധ്യക്ഷത വഹിച്ചത് കാർഡിനൽ ജോസഫ് പാറേക്കാട്ടിൽ തിരുമേനി ആയിരുന്നു.

 കൊച്ചി ബിഷപ്പ് ഡോക്ടർ ജോസഫ് കുരീത്തറ, കേരളത്തിന്റെ ആഭ്യന്തരമന്ത്രി ശ്രീ. കെ. എം. മാണി, വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പ് മന്ത്രി ശ്രീ.സി.എച്ച്. മുഹമ്മദ് കോയ, കൃഷിവകുപ്പ് മന്ത്രി ശ്രീ. എ. എൽ.ജേക്കബ്, ഹരിജന  ക്ഷേമ വകുപ്പ് മന്ത്രി ശ്രീ.ദാമോദരൻ കാളശ്ശേരി, കൊച്ചി മേയർശ്രീ. എ.കെ. ശേഷാദ്രി എന്നിവരുടെ സാന്നിധ്യം കൊണ്ട് വേദി സമ്പന്നമായിരുന്നു. സമ്മേളനാനന്തരം കൊഴുപ്പേറിയ വിവിധ കലാപരിപാടികളും അരങ്ങേറി.

 ജൂബിലി വർഷത്തിൽ ആഴത്തിൽ വലയെറിയുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ഇന്ത്യയുടെ വ്യവസായ ഹൃദയമായ ബോംബെ നഗരത്തിൽ പുതിയ ശാഖ ആരംഭിച്ചു. ഇതിനുമുമ്പ് 1976 ൽ കേരളത്തിന് പുറത്തുള്ള ശാഖകൾ കോയമ്പത്തൂരിലും, മദ്രാസത്തിലും സ്ഥാപിച്ചു.ബാങ്കിലെ ഓഫീസർമാർക്കും, സ്റ്റാഫിനും പരിശീലനം നൽകുന്നതിന് വേണ്ടി എറണാകുളത്ത് ഒരു ട്രെയിനിങ് കോളേജ് ബാങ്ക്  സ്വന്തമായി സ്ഥാപിക്കുകയുണ്ടായി. ഈ കാലയളവിൽ ബാങ്കിന്  സ്ഥിരം ചെയർമാനായി ശ്രീ ഇ കെ ആൻഡ്രൂസ് അവറുകൾ ചുമതലയേറ്റു. ഭാരതത്തിലെ ബാങ്ക് സമൂഹത്തിൽ രാഷ്ട്രത്തിന്റെ സാമൂഹിക,സാമ്പത്തിക മേഖലകളിൽ ഉന്നത സ്ഥാനം ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ ഇതിനകം കരസ്ഥമാക്കി.

ജൂബിലി വർഷത്തിന്റെ സ്മരണക്കായി പണികഴിപ്പിച്ച മറൈൻഡ്രൈവിലെ പ്രഥമ 12 നില കെട്ടിടവും, എറണാകുളത്തെ ഏറ്റവുംഉയരം കൂടിയ കെട്ടിടങ്ങളിൽ ഒന്നുമായ  ബാങ്കിന്റെ ആസ്ഥാനം മന്ദിരത്തിന്റെ ഉദ്ഘാടനം 1982 ജനുവരി 31ന് ഭാരതത്തിന്റെ ബഹുമാനപ്പെട്ട പ്രസിഡന്റ്‌. ശ്രീ. നീലം സജീവ് റെഡി അവറുകൾ നിർവഹിച്ചു. അറബിക്കടലിന്റെ വിരിമാറിലേക്ക് കണ്ണു നട്ടു നിൽക്കുന്ന ബാങ്കിന്റെ കെട്ടിടം ഒരു നോക്ക് കാണാൻ സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് ജനങ്ങൾ ഒഴുകിയെത്തി.

 ബാങ്ക് വീണ്ടും പൂർവാധികം ശക്തിയോടെ കുതിച്ചുയർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാൽ ആ കുതിപ്പ് അധിക നാൾ  തുടരാൻ സാധിച്ചില്ല. എവിടെയോയല്ലാം കുഴപ്പങ്ങൾ സംഭവിക്കാൻ തുടങ്ങി. ബാങ്കിന്റെ കുതിപ്പിൽ  കിതപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു. വഴിവിട്ട വായ്പകൾ നൽകിയതിലൂടെ ചെയർമാൻ ശ്രീ.ഇ. കെ. ആൻഡ്രൂസ് തലസ്ഥാനത്തുനിന്ന് നീക്കം ചെയ്യപ്പെട്ടു. പുതിയ ചെയർമാനായി ഡയറക്ടർ ഇൻ ചാർജ് പദവിയിൽ  ശ്രീ. യു. ജെ. തരിയൻ അവറുകൾ അധികാരം ഏറ്റു. അദ്ദേഹം ബാങ്കിന്റെ  പ്രവർത്തനങ്ങൾ  ഊർജ്ജസ്വലമാക്കാൻ പരിശ്രമിച്ചു. 

ബാങ്കിലെ ക്രമക്കേടുകളെ തുടർന്ന്  റിസർവ് ബാങ്കിന്റെ കടുത്ത നിരീക്ഷണത്തിൽ ബാങ്ക് മുന്നോട്ടു പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു. 1984 ൽ ബാങ്കിന്റെ അവസാനത്തെ ചെയർമാനായ ശ്രീ. യു. ജെ. തരിയനും റിസർവ് ബാങ്കിന്റെ നിർദ്ദേശാനുസരണം സ്ഥാനത്യാഗം  ചെയ്യേണ്ടി വന്നു. ഡയറക്ടർ ബോർഡിന്റെ ആവശ്യപ്രകാരം റിസർവ് ബാങ്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ നോമിനയായി ശ്രീ. പി. ഐ. ജോൺ അവറുകൾ ചെയർമാന്റെ സ്ഥാനത്ത്ഓഫീസർ ഓൺ സ്പെഷ്യൽ ഡ്യൂട്ടി(OSD) എന്ന പേരിൽ നിയമിതിനായി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിലും ബാങ്കിന് അധികകാലം മുന്നോട്ടു പോകാനായില്ല.

 1985- APRIL 27.

 അതൊരു ശനിയാഴ്ച ആയിരുന്നു. ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒരു ദുഃഖ ശനി.  12 മണിക്ക് ഇടപാടുകാരുടെ ഇടപാടുകൾ എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ച് ജോലിക്കാർ മറ്റ് ജോലികൾ തീർത്ത് വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങാനുള്ള തിരക്കുകളി ലായിരുന്നു. ഈ സമയം കേന്ദ്രസർക്കാരിന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം റിസർവ് ബാങ്ക് ഓഫ്  ഇന്ത്യയുടെ ഉദ്യോഗസ്ഥർ ബാങ്കിന്റെ ഹെഡ് ഓഫീസിലും, 108 ശാഖകളിലും ടെലക്സ്, ടെലഗ്രാം മെസ്സേജുകളിലൂടെ മൊറോട്ടോറിയം  പ്രഖ്യാപിച്ചതായി അറിയിച്ചു. എറണാകുളത്തെ ഹെഡ് ഓഫീസിൽ റിസർവ് ബാങ്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ ഉദ്യോഗസ്ഥർ നേരിട്ടെത്തി മൊറോട്ടോറിയം പ്രഖ്യാപിച്ച കത്ത് കൈമാറി. നാലുമാസത്തെ മൊറോട്ടോറിയത്തിന് ശേഷം ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിനെ  സിൻഡിക്കേറ്റ് ബാങ്കിൽ ലയിപ്പിക്കും എന്നായിരുന്നു ആദ്യത്തെ പ്രചരണം.

ആശങ്കയിലും, ആകുലതയിലുമായ ഇടപാടുകാരും, ജീവനക്കാരും നെട്ടോട്ടമോടിയ സമയമായിരുന്നു ഇത്.ഈ കാലയളവിൽ 2500/-ഒരു രൂപ വരെയുള്ള ഇടപാടുകൾ നടത്തുവാൻ മാത്രമേ നിക്ഷേപകരെ അനുവദിച്ചിരുന്നുള്ളൂ. നാലുമാസത്തിനുള്ളിൽ ബാങ്കിന്റെ ആസ്തി- ബാധ്യതകൾ പരിശോധിച്ച് തുടർനടപടികൾ അറിയിക്കുമെന്നും  റിസർവ്ബാങ്ക് അറിയിച്ചു. മുൻ ബാലൻസ് ഷീറ്റ് അനുസരിച്ച് ബാങ്കിൽ 92 കോടി രൂപയുടെ നിക്ഷേപമുണ്ട്. 52 കോടി രൂപ വായ്പ ഇനത്തിൽ നൽകിയിട്ടുള്ളതിന് പുറമേ ഗവൺമെന്റ് സെക്യൂരിറ്റികളിലും ബാങ്ക് പണം നിക്ഷേപിച്ചിട്ടുണ്ട്. കൂടാതെ ബാങ്കിന് സ്വന്തമായി സ്ഥലവും, കെട്ടിടങ്ങളും ഉണ്ട്.  ബാങ്കിന് ഷണ്മുഖം റോഡിലെ  12 നില കെട്ടിടം, കൂടാതെ ബ്രോഡ് വേ ,  വില്ലിങ്ടൺ ഐലൻഡ്, ഇരിങ്ങാലക്കുട, ഏലപ്പാറ, മൂന്നാർ എന്നീ ശാഖകൾ  സ്വന്തം കെട്ടിടത്തിലാണ് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്.

 ഇതിനിടയിൽ ബാങ്കിന്റെ ലയനം വേഗത്തിൽ ആക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് INTUC യൂണിയനിൽ അഫിലിയേറ്റ് ചെയ്ത കൊച്ചിൻ ബാങ്ക് എംപ്ലോയീസ് യൂണിയന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ അന്നത്തെ ജനറൽ സെക്രട്ടറി അടുത്തകാലത്ത് നിര്യാതനായ ശ്രീ. ചാക്കോച്ചൻ.പി. തയ്യി ലിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ സമരപരിപാടികൾ ആരംഭിച്ചു. കേന്ദ്രസർക്കാർ മിണ്ടാ നയവുമായി മുന്നോട്ടു പോയപ്പോൾ ശ്രീ. ചാക്കോച്ചൻ നിരാഹാര സത്യാഗ്രഹത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിലെ പ്രമുഖരായ നേതാക്കളെല്ലാം സമരപ്പന്തലിൽ എത്തി അഭിവാദ്യങ്ങൾ അർപ്പിക്കുകയും, പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു.  എംപ്ലോയീസ് യൂണിയൻ പ്രസിഡന്റും, അന്നത്തെ ധനകാര്യ മന്ത്രിയുമായിരുന്ന ശ്രീ. ഉമ്മൻചാണ്ടിയുടെ  ഇടപെടലുകളും,കേരള സർക്കാരിന്റെ പ്രത്യേക സമ്മർദ്ദത്തിനും  വഴങ്ങി  ലോകം അറിയുന്ന കൊച്ചി നഗരത്തിൽ ആരംഭിച്ച  ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ എന്ന പേര് മായിക്കപ്പെട്ടു.

1985 ഓഗസ്റ്റ് 26 തിങ്കൾ. 

അതൊരു നല്ല തിങ്കളാഴ്ചയായിരുന്നു.

 ലോകത്തിലെ മുൻനിര ബാങ്കും, ഭരത സർക്കാരിന്റെ ബാങ്കുമായ  സ്റ്റേറ്റ് ബാങ്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യയിൽ  ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിൻ ലയിപ്പിച്ച സുദിനം.  ലയന വിവരമറിഞ്ഞ് അനിശ്ചിതകാല നിരാഹാരത്തിൽ ക്ഷീണിതനായിരുന്ന ശ്രീ. ചാക്കോച്ചൻ പി. തയ്യിൽ 14 ദിവസത്തെ തന്റെ നിരാഹാര സത്യാഗ്രഹം അവസാനിപ്പിച്ചു. ചാക്കോച്ചൻ പി. തയ്യിൽ എന്ന പേരു കൂടി ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ ചരിത്ര രേഖകളിൽ തങ്കലിപികളാൽ എഴുതിയാൽ ബാങ്ക് ഓഫ് കൊച്ചിന്റെ  ചരിത്രം ഇവിടെ അവസാനിക്കുമെന്ന് ഈ എളിയവന് തോന്നുന്നു.

ഏറ്റവും സ്നേഹത്തോടെ,

കുമ്പളം ചാക്കോ. 

09.07.2025

📞 9497019357

CENTENARY HALL, CSI CHRIST CHURCH, PALAYAM, TRIVANDRUM

 CENTENARY HALL, CSI CHRIST CHURCH, PALAYAM, TRIVANDRUM 

Lest we forget.

John Kurien, former CGM of NABARD was jolted when a young man talked of the Centenary Hall that the members of the Christ Church  had  built with their own hard work over a period of two years. The young man was advocating  the outright erasure of the Centenary Hall from where it stood majestically all these 67 years.  According to him the building - a really sturdy building at that - had outlived its utility.. He wanted it demolished at once and was clamouring for  building a large structure at a very high cost in its place to serve future generations.

John Kurien reminisces: 

Every day after school,all the boys would reach the Church compound and carry bricks to the work spot

They would water the earlier construction 

Any other work our Benjamin Achen said, we would do and leave by 5.30 pm to our homes 

We had sacrificed our play time 

Our parents earned very little and by way of cash contribution it was too little as the scale of pay had been Rs.40 to 120 

But our mothers in all homes kept three times more daily pidiyari for the Hall instead of one handful everyday when the Parish Hall to commemorate the Centenary of the Church was being built. 

We had three congregations then

The English paid more, the Tamils who were merchants then, too contributed well and  the Malayalam, mostly Govt.Servants that too mostly clerks and teachers also paid what they could

The end result was, for two years the children got less food as the rice for the month bought once when parents got salary, was to be given as pidiyari three times more

Benjamin Achen,when he learned that Emperor Haile Selasie was visiting Trivandrum, used his good relations with Justice T.K.Joseph, then Judge of the High Court Bench in TVM and managed to get a visit by the Emperor to our Church through Rajbhavan

The visit was fruitful,we sang Ethiopian National Anthem, me too, as the boys' soprano on that day. 

He was much pleased and gave a generous donation of Rs 25,O00 for the construction of the Centenary Hall.

Out of the total cost incurred of Rs.56,000 between 1956 and Nov 1958, the balance - Rs.31,000 - was raised by three congregations from  around 160 contributors , out of which 143 were members of Christ Church and the remaining were well wishers

The contribution list preserved by parents is still kept in safe custody

I do not think the present generation families whose average income at present is more than Rs 1.5 lac per month, would  give thrice their daily contribution similar to the pidyari of our parents' time to the project they propose.

Talking is easy to deceive others ,but actual giving and using the God given property through His grace alone is to be pondered in right spirit

BUREAUCRACY

  

Bureaucracy

God in His innate wisdom created the heaven and the earth. As he looked at it from the heaven the earth looked magnificent. In a sublime moment God created man. He put man in charge of his creation and entrusted him to nurture His majestic creation. Though He was single, God felt his protégé, man, needed a companion. God presented man with the woman he was to live with.

Everything went well. Mankind flourished on earth. When their numbers galloped, men wanted someone to rule over them in the earth itself. For them, the remote control of God did not augur well. Well, men had their rulers. The rulers were smart. They knew they could not rule over the whole world alone. They created the infamous bureaucracy.

Wherever you are you cannot free yourselves from the clutches of bureaucracy. They call it the system. The system perpetuates itself. People are mesmerized by the carrots of government jobs they dangle. Once the bureaucrats are in, they learn how to survive without doing anything concrete. Everything is absurd for them except their own affairs. They douse the creativity in man. They learn to scribble notes and push the files up and down and ensure nothing works.

The people are happy to pay taxes. Taxes are the income of the Government. The expenditure of the Government is two pronged. While one is the compensation of the government employees, the other is freebies handed over to the people. Developmental activities have no priority whatsoever.

People expect their rulers to partake in their joys and sorrows. The rulers would present themselves at all functions in the households, be it weddings or death or anything else. If calamity occurs the usual refrain of the people is that no Minister, MP, MLA or local body member ever cared to visit them. The rulers play game. They would visit the people and ensure that some assistance is provided to them. If death occurs on the roads due to poor maintenance of roads no one is bothered though taxes are meant to keep the roads in good condition. If public buildings, that collapse and kill people even though they should have been demolished eons ago, stands there unharmed due to the handiwork of the bureaucratic file pushers, it is the success of the system.

When disaster strikes the rulers are active. They shell out doles in the form of cash and lowly jobs that are mere pittances. It makes people contented.

Look at what happens in the much hated US of A. A doctor migrated to USA after finishing his MBBS in a medical college here. He worked hard. He acquired more and more qualifications. He was a top neonatologist. It was a successful career. But what he learned here did him more harm than good. When a child was airlifted to his hospital in a critical condition, he knew a blood transfusion alone would save the child from a certain death. He arranged the transfusion without obtention of the consent from the child’s parents.

Well, that was the learned doctor's undoing. The blood transfused was HIV infected. The child too became infected. In a landmark judgment the American Court saddled the poor doctor with a liablility of Rs.65.00 crore. The liability was reduced to Rs.5.00 crore on appeal, but with a single rider. The Doctor was barred from practicing neonatology in future. Since he was well qualified he turned to family medicine where he was highly successful.

When a ceiling fan in my church fell over me 23 years ago, an event that had incapacitated me for over a month, the prime concern of the authorities of the church was that I should not file for compensation and it seemed to us their sole agenda was to erase all traces of such a mishap. They never bothered to make any enquiries on how the unfortunate victim was making out or spare a  fraction of their precious time to pay a visit.

No one would admit that the floods of 2018 that had overran most of the districts in a state was a manmade disaster. But it indeed was. 

The files have to move for resolving issues, not to mire them in inextricable webs.

The bureaucracy today is not at all accountable to anyone except  in ensuring the perpetuation of their own welfare. The people who prop them up and sustain them are of no consequence to them

All this could drastically be altered if the compensation for the suffering of  people is hiked to much and much higher levels if it is caused through obvious or deliberate neglect  by the bureaucracy. The Government would then have to  decisively act when it is mandated to shell out  the compensation not cosmetically in bits and bits, but in crores and crores. 

The faster the retribution, the fastetr the largesse would reach  the deserving for a change. 

We look for the dawn of such a wonderful day.

Will it happen when we are alive?

 

FOUR DEATHS IN TWO YEARS THAT RATTLED US

 

FOUR DEATHS IN TWO YEARS THAT RATTLED US

The responsible authorities strongly maintain that the recent deaths that had occurred in the country were due to heart attacks and the covid shots had nothing to do with the unfortunate deaths. They must be right. They know much better than us, the ordinary human beings.

Deaths are a common occurrence. Life well begun has to cease somewhere. Check the obit pages of any newspaper. We could observe at least 50 to 100 deaths reported daily. It reveals to us the hard possibility. There would be a place for us in the obit pages one day.

Each death if probed would tell us the pain the families undergo when a dear one departs. The departure leaves those left behind in distress, agony and sorrow. Picking up the broken pieces and moving ahead is a big challenge. Very often the one who has gone must have been the sole bread winner. Death, we have to say, is very unkind to the living.

We were rattled by four deaths in the last two years.

It began with Rex. He was 44. He was working at Dubai. His family was at Ernakulam. Rex was well liked by everyone he came into contact with. The end was quick. One day, he felt an uneasiness at home in Dubai. He was taken to the hospital at once. He was dead on arrival. It was a heart attack, the doctors pronounced. Rex’s father at Kattanam maintains it was the covid shot that killed his son. Any case Rex is gone.

The second was Arun Rani. She was Rani to us. She was an upright girl. She was very conscientious. She passed away eight days after giving birth to a baby girl. She was 35. The preliminary postmortem report states she had shrunk blood vessels close to her heart.

Alice Mathew was 70. One day, a relative at the adjacent house observed her lying unconscious near her well. It seemed she was washing the clothes. She was alone. Her husband was not at home. The relative managed to get her to a hospital. She passed away after a day in the ICU.

Alice Ninan was 73. She was a widow. She stayed alone at Erumeli. She had two sons, one at UK and the other at Chennai. The son at Chennai had come down to stay with her for a few days. On that fateful day, when the son came down to the kitchen to enquire when he could have the breakfast, he saw her lying down on the floor unconscious. He could see that she had been cutting the vegetables for Sambar. She was taken at once to the hospital. She was dead on arrival.

The questions remain. Why? How?

Fact is, they died young in these days of longevity.

It is quite inexplicable.

We hope such episodes never recur.

 

DRINK COFFEE RIGHT, ADD YEARS TO YOUR LIFE

Let me go back to our days at Munnar in the 50s, 60s and 70s of the 20th century.

Papa was an employee of the KDHPCoLtd. He had to be present at the KDHP Workshop before 7 am. 

He would get up before 6 am in the morning, prepare black coffee with Jaggery and wake us up at 6 am sharp and serve the hot coffee. The routine still sticks on with me. I wake up before 6am every day, no matter however late I go to sleep the previous night. 

Munnar was very cold those days. We would be shivering as we were forced out of our sound sleep. 

Once coffee was over, Papa would herd us to the sitting room. It was prayer time. We would sing together a song. The rest belonged to Papa. He would read the bible and pray. Our role was to join when the Lord's prayer came up.

Papa's faith in God was rocklike. It stood with him at all times. 

6.40 am, he would leave for the Workshop. Once the job there was done, he would move on to the Head Quarters of the KDHPCo. A segment of his job was at the Engineering Department there.

Hardwork rewarded him, though the going was tough. He was a B Covenented official of the Company when he retired. His job profile had been varied. It covered all the estates and factories of KDHPCo and its  establishments along with the buildings and roads in and around Munnar, and at times at the Anamalais. The private estate at Kolugumalai too was in the armoury. 

When I went through the article in the newspaper on Coffee, memories sprouted.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Coffee could add years to your life, if only you drink it right

Dr.S.K.Sarin, liver specialist, speaks to Durgesh Nandan Jha in Times of India of 3rdJuly2025

1.   Drinking 1 - 2 cups of coffee daily (black coffee and low sugar/fatcofee) lowers all cause mortality risk by 16%

2.   Drinking 2 - 3 cups of coffee daily lowers all cause mortality risk by 17%.

3.   Black coffee reduces mortality by 14%

4.   High sugar/ fat coffee has no mortality benefits.

5.   Moderate intake of coffee produces 35% reduction in cardiovascular episodes.

6.   Those drinking 1 - 2 cups of coffee daily were found to have reduced risk of death due to cancer and cardiovascular causes.

7.   Drinking more than two cups of unsweetened coffee daily reduces incidence of new cancers and cancer related deaths.

8.   Coffee can be considered a drug for metabolic liver diseases. It is not an antidote to smoking, alcohol, sugar and fat.

9.  Consumption of two cups of cofee reduces risk of death due to liver cirrhosis.

10.Each extra cup of coffee reduces depression risk by 8%

11.Drinking coffee helps mitigate the ill effects of metabolic syndrome - hypertension, obesity, diabetes, high lipids

12.Coffee changes the gut bacteria for good and has anti inflammatory and anti cancer compounds.

13.Coffee counteracts fatigue. Moderate consumption lowers the risk of stroke and dementia.

14. While coffee's main ingredient, Caffeine, is addictive and psychoactive if consumed in excess, Caffeine has potent antioxidant, antifibrotic and anti lipid properties if taken in moderation.. It suppresses adenosine - a molecule that causes sleepiness -  and stimulates the nervous system,releases hormones dopamine, and serotonin that lift mood, energy levels, alertness and memory.

15.Coffee raises levels of adiponectin, an insulin sensitising hormone linked to fat burning.

16.Coffee is a beverage, not a drug. It should be consumed like one, in moderation and at a proper time.

17.Milk and sugar add to the calorie count. That's why drip cofee or regular balck coffe is most beneficial to health. 

18.A spoon or two of milk in coffee may reduce acidity.

19.Milk is not for those with lactose intolerance.

20.Milk reduces absorption of chlorogenic acid which is anti inflammatory and anti oxidant.

RTC - Ready - to - Cook // RTE - Ready - to - Eat

 When we succeded in our efforts to locate a maid to assist the home maker, the maid to be, enquired the jobs she had to undertake at our place. When she was told she would have to make just six chappathis for the two of us she exploded. She said she didn't know how to make chappathis. No one  was making chappathis at home, she went on and added that she herself had been buying half cooked chappathis every day from the  neighbouring shops for her own needs at home. Fortunately for us, she lasted just one day.

Yesterday we were taking our grandchild to the paediatrician who was 12 kms away from our place. The child had severe cough. We could observe several restaurants and take away counters that were doing brisk business on the entire 12km stretch. The homemaker remarked, the finest business today was nothing but eateries because no one cooked anything at home these days.

We could only concur among ourselves  because we were already familiar with  demands of the clientele for RTCs and RTEs at our son's shop.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rupali Mukherjee writes in Tmes of India of 3rd July 2025.

RTC is the only catgory in packaged foods that has doubled its business volume over the last two years in India.

While packaged goods witnessed single digit  growth  of 8%, RTC category recorded 58% increase in 2024.

From Dosa batters to curry and cake mixes, shoppers are not only embracing ease, but have doubled their anuual trips to purchase the category.

Urbanisation, the rise of dual income households and a busy evolving lifestyle  are driving the trend.

However RTE category is losing relevance. Customers show a greater interest towards semi cooked options that offer convenience without compromising the home cooked experience compared to fully cooked meals.

RTE, which includes products that can be served straight from the pack - such as, heat and eat pulaos, heat and eat curries, where the packaged foods need to be warmed before eating - has lost half its volume in the past two years. 

Convenience is the king. But the landscape is evolving.

Consumers want speed, but they also crave freshness, health and control over their their meals.Brands that innovate along these lines stand poised to capture the next wave of growth.

Capitalising on the trend, packaged food companies are expanding their offering. According to them, these products tend to be more popular, as they cater to the consumers' desire to feel involved in the cooking process.

Another reason for the demand in in the RTC category is on account of the increase in the disposable income and the accessibility boosted by the recent rise of quick commerce along with the convenience and the innovation in the product portfolio.

It makes the Indian consumer  add RTC in their grocery portfolio on a larger scale.

My journey as a dyslexic adult

 From confusion to confidence, my journey as a dyslexic adult

K.Vaishali, an award winning author writes in Times of India of 3rdJuly2025.

As a dyslexic adult, I possess a unique cognitive toolkit that sets me apart. My mind excels at interconnected reasoning and abstract thinking, allowing me to quickly discern hidden connections and intricate patterns within complex, evolving systems.

This enables me to leverage my dyslexic creativity to solve challenging problems with innovative solutions. 

Dyslexia also fuels my ability to be an empathetic storeyteller. 

I can craft vivid narratives and deliver clear, engaging messages that resonate with others. Navigating an ableist world has made me resourceful and flexible, which makes me an effective team player. (Ableist - refers to discrimination or prejudice against individuals with disabilities, based on the belief that typical abilities are superior)

My professional achievements  - a fast paced career in tech and winning the Sahitya Akademy Yuva Puraskar for my book 'Homeless' -  are a direct result of dyslexia, not in spite of it.

Dyslexia is not a reflection of a person's intelligence or effort. Many highly intelligent and creative individuals, including successful entrepreneurs, scientists and artists are dylexic. 

Dyslexia is not something a person can 'grow out of.'

Early detection and remedial education help dyslexic individuals learn strategies to improve their writing and reading skills. 

Dyslexia is a learning disability that primarily affects reading and writing skills due to difficulties in processing language.

The effects of dyslexia are not confined to the young in the schools or colleges. Adults too are affected by dyslexia. 

Being a dyslexic adult means adjusting to awkward, embarassing and at times frightening situations. You don't remember names. You have difficulty in reading. You find it difficult to catch the right bus and proceed correctly to your destination. 

It's harder to get diagnosed with dyslexia as an adult. Mind you, at the age of 20, you could legally drink, drive and consent to sex, you can't take the dyslexia assessment without your parent's signature in a Govt. Hospital.

Attritional Challenges

 When Ashwin started off with his shop Travancore Fresh Supermarket he very well knew the days ahead would be tough. There were people around who spread the word that the shop would not last even six months. There were people who had requested the owner of the building to lease it to them once Ashwin had closed it down. 

Six years down the line Ashwin  thought he had managed the difficult days well.

Challenges in business never abate.

Just as the business has grown and as the clientale has expanded, just as he tends to feel there has been an all round acceptance among the public for his store, he has come across attritional challenges.

True, Ashwin has  now migrated from those tough days to attritional challenges of the day.

One thing, he is certain.

Rain or sunshine he will have challenges that threaten to beat him to pulp.

But resilence strengthens him  to counter and resist it into submission.

Three Generations of Vaniamparambil Family

Three Generations of Vaniamparambil Family 

Mathaikutty, the patriarch, ordered his son, Kuttayi  to buy the property adjacent to the family property in the interior of Pandanad. Kuttayi, who never disobeyed Mathaikutty, dutifully bought it availing advances. It made life tough  for Kuttayi and his family. 

Soon, Kuttayi,  bought another property at the behest of Mathaikutty in five tranches at Pandanad Junction. Life became extremely difficult for the family as the debt mounted.

Mathaikutty, then encouraged  Kuttayi  to construct a  building at the Pandanad Junction . Kuttayi, a clerical hand in a private hospital at Chengannur, took a loan from Vijaya Bank , Mannar submitting a plan for a two storeyed building  with seven shops  on the ground floor and the residence for the family on the first floor. It was envisaged to rent out the shops and repay the loan with the rental income.

When the first floor was not built the Bank initiated the recovery process. Kuttayi met the Regional Manager of the bank at Kottarakkara who was good enough  to cancel the recovery procedure as Kuttayi had been prompt in meeting the EMI schedule. 

Later, Kuttayi  built  a two room extension to the shop building. The family   of four - Kuttayi, his wife, Rahel and sons,Shaji and Bejoy -  stayed there for a while. as there had been a critical shortage of funds to complete the construction of the house that had already been half way.  The family stood together and sailed through the difficult days. It was a place of laughter and happiness despite the plethora of adversities.   At last Kuttayi managed to source the funds for the completion of the construction of the house that had been stalled through selling 40 cents of landed property  he had  at Budhanoor. The  house Vaniamparambil stood there waiting eagerly for the occupants.   It was a great relief for the family when they shifted from the two room facility to the three BHK luxury.

Happiness never stay long. Kuttayi's wife, Rahel, suddenly fell ill. It was cerebral hemorrhage. Rahel passed away in no time, leaving the rest of the family in distress and sorrow.

Mathaikutty had passed away by then. As time wore on, Kuttayi had aged and he suffered a heart attack.  Though Doctors wrote him off, God didn't. It was in 1973. Doctors said he won't get up. He got up. Hale and hearty he lived upto 2012. Then calamity struck again. An innocuous fever took Kuttayi away.

When he was convalescing  at Parumala at the residence  of  Shaji in 1973,  it was Shaji who suggested it would be good if Kuttayi could write a will to obviate legal wrangles if he died intestate. 

Kuttayi had no disagreement.

He said he wished to bequeath the Vaniamparambil House and the adjacent shops to Bejoy. Bejoy was employed at Chennai at that time.  He said he would bequeath the property in the interior of Pandanad to Shaji . This property had a very negligible value in comparison with the former.

Kuttayi said he wanted to pass on  20 cents of his riverfront property at Parumala  to  Bejoy,  and  the rest, 40 cents, to Shaji. The hitch was the whole property had no documents that had  reduced its value to a pittance.  Further, Kuttayi's  rights to the propety had been disputed by a few of his relatives who were threatening to drag the issue to a civil court.  At the end, Kuttayi   had to sell off the property at  a  lower value. Kuttayi disbursed the proceeds among the sons without holding anything for himself. The gain, however, was paltry.

 

Shaji, a clerk at the College at Parumala,  told Kuttayi  to do whatever he deemed right.

Bejoy, by this time, managed to obtain a transfer to Chenagnur. He was with the Postal Department.  Bejoy stayed with Kuttayi. He continued to do that even  after his  marriage. 

Recurring flooding of the house made Bejoy shift his residence to Mavelikara.

Kuttayi was both at Pandanad and Mavelikara . Shaji would visit Kuttayi and stay with him for a few days whenever he was at Pandanad. 

It was  the prayers of Kuttayi and Rahel that had carried the whole family through even after the parents were gone. Whatever the children had become could only be attributed to those prayers from deep within the hearts of Kuttayi and Rahel. They never prayed for themselves. They prayed for their children and everyone in their orbit.

While Shaji and his family  were at Pandanad, they had always listened to Kuttayi  praying  fervently with tears flowing for Vaniamparambil not  to fade  away from the face of Pandanad. 

 
The electrician  Ranjith, after Kuttayi's demise, revealed to Shaji  that Kuttayi had told him he would have renovated both the shops and the house eliminating the prospects of flooding if he had access to some funds. It was not to be. Unfortunately he had no pension or better retirement benefits like his children. He had given away everything he had for his wife's treatment  and the children's  needs. There was nothing left.

In the course of time both the Vaniamparambil House and the shops had fallen into disrepair. They had begun to crumble. Bejoy had no idea to renovate them. According to him, he was disinterested in spending even a single Rupee on their maintenance. It was as if he rued  he  had been saddled with the prime property at Pandanad against his wishes.

However better senses prevailed after a few years of total neglect of his own property, and Bejoy went ahead with the renovation of the building that housed the shops. 

They look suave now. 

Shaji is happy Bejoy has fulfilled Kuttayi's wishes for  the shops.

Vaniamparambil remains dilapidated in the prominent junction at Pandanad.   The people around poke fun at the deliberate neglect of the house that Kuttayi and Rahel had built with their own blood and toil.

The pertinent question is, if the one who owns it wouldn't renovate it who would ? 

EVANA 7 YEARS

                        EVANA ON 30TH JUNE 2025

                              EVANA ON 6TH JULY 2025

Delete Aarthi and Paca from your life //Joseph Annamkutty Jose // Rev Prof. Dr C I David Joy

  Rev. Prof. Dr. C I David Joy, Principal of KUT Seminary, Kannammoola, Thiruvananthapuram revealed to me that on his recent travel to Kolkata, to partake in the Syllabus Committee meeting of the University of Serampore, Kolkata,  he had purchased  a book by Joseph Annamkutty Jose, celebrated Malayalam author and RJ,  at the airport.

The book was so good he phoned the author. Though it was not picked up, Joseph Annamkutty Jose, returned the call later.

The Principal said, they conversed for sometime.

He reflected, when had  queried the author how he had developed the philosophy he conveyed through his writings, pat was the reply. 

" I was not like this earlier. Then I learned that if I wanted to do well I had to drop Aarthi and Paca from my life forever. I did that. My life is now pleasant. I am happy. I am able to do well."

--------------'------------ 

The Malayalam word "aarthi" (ആർത്തി) translates to "greed" or "avarice" in English. It can also be interpreted as "craving" or "longing" depending on the context. In some contexts, it can imply excessive desire or an insatiable appetite. 

The Malayalam word "paca" (പക) generally translates to "revenge," "retaliation," or "enmity" in English. It can also imply feelings of hostility, hatred, or malice.